Οι ψαλμοί για την γέννηση του Ορφέως, ή για τον ερχομό του Απόλλωνος ή του Τριέσπερου, του Όμηρου Ερμίδη - The psalms for the birth of Orpheus, or for the coming of Apollo or Triesper, Homer Ermides - I salmi per la nascita di Orfeo, o per la venuta di Apollo o Triesper, Omero Ermide

Ελληνική μυθολογία, προκατακλυσμιαία ιστορία

Οι ψαλμοί για την γέννηση του Ορφέως, ή οι Ψαλμοί για τον ερχομό του Απόλλωνος ή του Τριέσπερου

  Μέσα εις τα ιερά του Απόλλωνος που κατείχαν την ορφική παράδοση, μια μυστηριακή εορτή εγίνετο εις την έναρξη του εαρινή ισημερία [είναι 21 Μαρτίου]. Η εαρινή ισημερία ήτο η Πρωτοχρονιά των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, όταν ο Ήλιος εισέρχεται εις τον Κριό, και η αρχή του αγροτικού έτους.

  Ήτο η στιγμή που ξανάνθιζαν οι νάρκισσοι κοντά εις την πηγή της Κασταλίας. Οι τρίποδες, οι λύρες του ναού πάλλοντο μόνες τους και θεωρούσαν πως ο αόρατος Θεός ξαναγύριζε από την χώρα των Υπερβορείων επάνω σ’ ένα άρμα που το έσερναν κύκνοι.

  Η μεγάλη ιέρεια τότε, ντυμένη ωσάν Μούσα, στεφανωμένη με δάφνες, με το μέτωπο ζωσμένο με ιερές ταινίες, έψαλλε μονάχα μπροστά εις τους μύστες την γέννηση του Ορφέως, υιού του Απόλλωνος και μιας ιέρειας του θεού. Έκανε επίκληση εις την ψυχή του Ορφέως, πατέρα των μυστών, μελωδικού σωτήρος των ανθρώπων, του κυρίαρχου Ορφέως, του αθάνατου και τριστεφανωμένου κάτω εις τον Άδη, επάνω εις την γη και ψηλά εις τον ουρανό, του Ορφέως που βαδίζει μ’ ένα αστέρι εις το μέτωπο ανάμεσα εις τα αστέρια και τους θεούς.

  Το μυστικό άσμα της ιέρειας έκανε υπαινιγμό για ένα από τα πολλά μυστικά που εφύλαγαν οι ιερείς του Απόλλωνος και το αγνοούσε το πλήθος.

  Μια άλλη παράδοση λέγει ότι το Τριέσπερο ήτο μια μυστηριακή εορτή και εγίνετο κατά την είσοδο του Ήλιου εις το χειμερινό ηλιοστάσιο, αλλά και με την είσοδο του Ήλιου εις το ζώδιο του Αιγόκερω, αστρολογικά.

  Το «Τριέσπερον» ξεκινούσε με το Χειμερινό Ηλιοστάσιο, δηλαδή την νύκτα της 21ης προς την 22^α του Δεκεμβρίου, την μεγαλύτερη δηλαδή νύκτα του έτους, και εκορυφώνετο με την αναγέννηση του φωτοδότου Ηλίου, δηλαδή την νύκτα της 24^ης προς 25η, όταν η ημέρα έχει ήδη μείνει «στάσιμη» επί 3 ημέρες μετά το Ηλιοστάσιο και αρχίζει πλέον να μεγαλώνει.  

  Οι πρόγονοί μας εόρταζον το λεγόμενο «Τριέσπερον», μία εορτή η οποία γενικεύεται από τους ελλη-νιστικούς χρόνους κι εντεύθεν, προς τιμήν των πυρφόρων και ηλιακών θεοτήτων Ηρακλέους, όπου κατά τον Κορνούτο ορίζεται ως «ο εν τοίς όλοις Λόγος καθ'όν η Φύσις ισχυρά και κραταιά εστί και απεριγένητος ούσα, μεταδοτικός ισχύος και τοίς κατά μέρος και αλκής υπάρχων». [Claudio Rutilio «Θεολογία των Ρωμαίων», Αθήναι 1997  Βλάσης Γ. Ρασσιάς «Εορτές και Ιεροπραξίες των Ελλήνων», Αθήναι 2.000 [β έκδοση],   

[η βιβλιογραφία αποκρύβεται υπάρχει μόνο εις το βιβλίο «Αναμνήσεις από το μέλλον του χθες», 2019]

  & [a95]

Τα κάλαντα του Τριέσπερου, ευθέως από τους αρχαίους χρόνους, ακόμα τραγουδιούνται εις την Κύπρο [1920] σε ορισμένα ορεινά χωριά:

«Καλήν εσπέραν άρχοντες, αν είναι ορισμός σας

Ηλίου την θεία γέννηση να πω στο αρχοντικό σας.

Απόλλων άρχοντα θεέ,

Έλα ξανά κοντά μας συ φωτοδότη βασιλιά,

Φώτισε την καρδιά μας.

Λιώσε τα χιόνια στα βουνά

ζέστανε τα πλατάνια.

Στο σπίτι αυτό που μπήκαμε

Οι εστίες να μην σβήνουν

κι όλοι οι νοικοκυραίοι του

χίλια χρόνια να ζήσουν..».        

 Απόσπασμα από το βιβλίο «Αναμνήσεις από το μέλλον του χθες», 2019. 

Πηγή φωτογραφίας : http://erevoktonos.blogspot.com/2014_06_16_archive.html