Η ιδέα ότι το δέντρο ανήκει εις την αμφίβολη και υποβλητική σφαίρα υπάρξεως ανάμεσα εις τον κόσμο των εμψύχων και εις τον φυτικό κόσμο, είναι παλαιοτάτη.
Ήτο ήδη αρχαία όταν, τις αρχές του 3ου αιώνος π.Χ., ο Καλλίμαχος έγραφε τον «Ύμνο εις την θεά Δήμητρα»: «Tις μοι καλά δένδρεα κόπτει;», ρωτά η θεά – ποιος είναι ο βέβηλος που κόβει την ιερή βελανιδιά της; Ήτο ο Ερυσίχθων, ο οποίος είχε αποφασίσει να κόψει από τα δένδρα του ιερού άλσους της Δήμητρος, για να κατασκευάσει ένα ξύλινο παλάτι που δεν θα υπήρχε όμοιό του. Παρότι πολλοί υπήκοοι του προσπάθησαν να τον αποτρέψουν, λέγοντάς του ότι είναι ιερό της Δήμητρος και ότι η θεά θα έφερνε κακό, το αγνόησε και αποφάσισε να το κάνει, κόβοντας δένδρα από το ιερό άλσος. Διέταξε να αρχίσουν την κοπή των δένδρων και για τους δείξει ότι δεν θα τιμωρούσε η θεά πήγε μαζί τους εις το κόψιμο των δένδρων.
Άρχισαν τότε τα τσεκούρια να κτυπούν και να
κόβουν δένδρα όπως «πίτυς, μεγάλαι πτελέαι και όχναι» –
πεύκα, φτελιές μεγάλες και αχλαδιές. Στα χτυπήματα του τσεκουριού η βελανιδιά,
δέντρο πελώριο με κορμό δεκαπέντε οργιές χονδρό, αναστέναξε κι από την πληγή
του έτρεξε αίμα· και η νύμφη που ζούσε μέσα του, πεθαίνοντας μαζί του,
προέβλεψε την τιμωρία του ιερόσυλου Ερυσίχθονος.
Η τιμωρία του ήτο να δέρνεται ακα-τάπαυστα από αιώνια πείνα, όπου και από αυτή πέθανε στο τέλος. [απόσπασμα από το άρθρο της Κας Αικ. Πολυμέρου Kαμηλάκη, Διευθύντριας του Κέντρου Έρευνας της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, εις την εφημερίδα Καθημερινή, απόσπασμα από την ακόλουθο ιστοσελίδα: www.24grammata.com].
Οι αρχαίοι Έλληνες επίστευον ότι η ψυχή του δένδρου τιμωρεί αυτόν που αποπειράται να διαφθείρει ένα δένδρο. Σε πολλά σημεία της ελληνικής μυθολογίας θα βρούμε τέτοιες περιπτώσεις. Ο Αλιρρόθιος υιός του Ποσειδώνος αγανάκτησε από την ήττα του πατρός υπό της Αθηνάς και πήρε ένα μεγάλο πέλεκυ και επήγε εις το ιερό δένδρο της Αθηνάς, την ελιά και άρχισε να την κτυπά για να την κόψει. Ενώ συγχρόνως οι θεράποντες του Ποσειδώνος κήρυξαν πόλεμο εναντίον των Αθηναίων. Ο αγώνας διελύθει με την επέμβαση των άλλων θεών, τα δε εχθρικά ιερατεία συμφιλιώθηκαν και ετίμησαν εξ ίσου τον Ποσειδώνα και την Αθηνά εις την Ερεχθηΐδα φυλή. Εις την οποία παρατηρήθηκε και η συνένωση των ιερατείων των δυο θεοτήτων. Ο δε Αλιρρόθιος τιμωρήθηκε.
Σε νόμισμα των Μύρων της Κιλικίας απεικονίζονται δυο δράκοντες, οι ψυχές των δένδρων, οι οποίοι εξορμούν από ιερά δένδρα κατά Σατύρων οι οποίοι προσπαθούν να κόψουν αυτά.
- Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου