[η φωτογραφία προέρχεται από την ακόλουθη ιστοσελίδα : https://www.newsbeast.gr/weekend/arthro/2252148/i-schesi-tis-archeas-elladas-me-ti-metempsichosi]
Χριστιανισμός και Μετεμψύχωση ή Μετενσάρκωση αντί των Πυθαγορείων και της Μετεμψυχώσεώς ή Μετενσαρκώσεως
Χριστιανική ιστορία
Χριστιανισμός και Μετεμψύχωση ή Μετενσάρκωση
Μέχρι το 540π.Χ. η χριστιανική εκκλησία όταν ακόμη δεν είχε διαχωριστεί σε Ορθοδόξους, Καθολικούς, Διαμαρτυρόμενους ακόμα δίδασκε την Μετεμψύχωση κατ’ άλλους την Μετενσάρκωση (άλλοι λέγουν ότι η ψυχή ξανάρχεται σε νέο σώμα, εξ ου σάρκωση άλλοι λέγουν κυρίως οι ανατολικοί λαοί και φιλοσοφίες ότι ξανάρ-χονται όχι σε σάρκα ανθρώπινη μόνον αλλά και ζώου ή φυτού).
Δηλαδή ότι μετά τον θάνατο τους η ψυχή τους ξαναέρχεται εις το κόσμο αυτό μέσα σε κάποιο άλλο σώμα ανθρώπινο ή κατ’ άλλους η ψυχή επανέρχεται εις την ζωή σε άλλο σώμα ανθρώπου ή ζώου ή φυτού. Δηλαδή αν είναι κάποιος καλός σε αυτή την ζωή εις την επόμενή του θα κατοικήσει σε ένα σώμα υγιές και θα απολαύσει όλα τα αγαθά της ζωής.
Αν δεν είναι καλός θα έρθει και θα κατοικήσει σε ένα σώμα ανθρώπινο άρρωστο και θα υποφέρει ή κατ’ άλλους θα έρθει εντός σώματος κάποιου ανθρώπου ή ζώντος οργανισμού όπου αναλόγως «θα υποφέρει» πολύ ή λίγο αναλόγως της κακής ζωής που θα είχε κάμει.
Αυτό σήμαινε ότι δεν πρέπει να λυπόμαστε τους δυστυχισμένους ανθρώπους εις την ζωή διότι πληρώνουν τις αμαρτίες που διέπραξαν εις την προηγούμενη ζωή τους. (Μετεμψύχωση)
Η Θεοδώρα, η σύζυγος του Ιουστινιανού [Ελληνίδα πόρνη από την Κύπρο] ζει μαζί του από τα 32της και γύρω στα 35 αρρωσταίνει από καρκίνο.
Τα ατελείωτα βράδια της ασθένειάς της μελετούσε θρησκευτικά βιβλία με τον άνδρα της και διεπίστωσε ότι με την πορνική ζωή που έζησε θα δυστυχούσε αφόρητα εις την επόμενη ζωή της (είτε λόγω Μετεμψυχώσεως ή Μετεν-σαρκώσεως).
Τότε εκμεταλλευόμενη την επιρροή που ασκούσε ο σύζυγός της εις την εκκλησία, τον έπεισε να συγκαλέσει αλλεπαλλήλους συνόδους εκκλησιαστικές και να καταργήσει με δόγμα την μετεμψύχωση ή κατ’ άλλους μετενσάρκωση από τον Χριστιανισμό πιστεύοντας ότι δεν θα τιμωρηθεί. Η κύρια όμως σύνοδος ήτο η 5η Οικουμενική Σύνοδος όπου από τους 3.000-4.000 τότε επισκόπους παρευρέθησαν μόνο 300 (!) όπου τάχθηκαν όλοι τους υπέρ της καταργήσεως του κανόνος του εκκλησιαστικού για την μετεμψύ-χωση.
Ελληνική μυθολογία, προκατακλυσμιαία ιστορία
Πυθαγόρας και Μετεμψύχωση
Ο Πυθαγόρας είναι αυτός ο οποίος εισήγαγε την μετεμψύχωση εις την διδασκαλία του. Υπήρχε προγενεστέρως εις τα Ορφικά και τα Αιγυπτιακά μυστήρια. Από του Γηρυόνη το αίμα γεννήθηκαν δένδρα όπως αναφέρει ο Τζέτζης «Χιλ.» Δ, 355-356. 686κε. Το αίμα του θεωρείτο ότι ήτο η έδρα της ψυ-χής, οπότε δεν απόλλυται, αλλά δύναται να μεταδοθεί εις άλλο ον [Με-τεμψύχωση].
Οι Ορφικοί ομιλούν δια μια σειρά μετεμψυχώσεων. Σύμφωνα με τους Ορφικούς η ανθρώπινη ψυχή φυλακίστηκε μέσα εις το σώμα ως συνέπεια του αμαρτήματος των Τιτάνων. Οι άνθρωποι οδηγούνται εις την λύτρωση μέσα από την προσπάθεια να αποσπάσουν και να διαχωρίσουν μέσα τους το θεϊκό στοιχείο από το τιτανικό. Αλλά η οδός αυτή είναι μακρά, διότι η ψυχή υπόκειται συνεχώς σε νέες μετενσαρκώσεις, επιστρέφοντας εις τη γη μετά από πρόσκαιρη διαμονή εις τον Άδη και πρέπει να ολοκληρώσει ολόκληρο τον κύκλο των γενέσεων και την σειρά των μετεμψυχώσεων γιατί [ο κύκλος του μεγάλο Ενιαυτού]:
«..ἔστιν Ἀνάγκης χρῆμα, θεῶν ψήφισμα παλαιόν,
ἀίδιον, πλατέεσσι κατεσφρηγισμένον ὅρκοις·
εὖτέ τις ἀμπλακίηισι φόνωι φίλα γυῖα μιήνηι,
<νείκεΐ θ’> ὅς κ[ε] ἐπίορκον ἁμαρτήσας ἐπομόσσηι,
δαίμονες οἵτε μακραίωνος λελάχασι βίοιο,
τρίς μιν μυρίας ὧρας ἀπὸ μακάρων ἀλάλησθαι,
φυομένους παντοῖα διὰ χρόνου εἴδεα θνητῶν
ἀργαλέας βιότοιο μεταλλάσσοντα κελεύθους.
αἰθέριον μὲν γάρ σφε μένος πόντονδε διώκει,
πόντος δ’ ἐς χθονὸς οὖδας ἀπέπτυσε, γαῖα δ’ ἐς αὐγὰς
ἠελίου φαέθοντος, ὁ δ’ αἰθέρος ἔμβαλε δίναις·
ἄλλος δ’ ἐξ ἄλλου δέχεται, στυγέουσι δὲ πάντες.
τιςῶν καὶ ἐγὼ νῦν εἰμι, φυγὰς θεόθεν καὶ ἀλήτης,
νείκεϊ μαινομένωι πίσυνος».
Υπάρχει χρησμός της ανάγκης, απόφαση των θεών από παλαιά «... τρεις μυριάδες εποχές να περιπλανούνται μακριά από τη χώρα των Μακάρων, και να παίρνουν κατά τη γέννησή τους, με το πέρασμα του χρόνου, παντοειδείς μορφές θνητών... από αυτές είμαι κι εγώ, εξόριστος των θεών και περιπλανώμενος», οι στίχοι αυτοί ανήκουν εις τον Εμπεδοκλή. Ο Ορφισμός εις την μυστικιστική διδασκαλία του πυροδότησε αλλαγές σε μια εποχή κοινωνικών μεταβολών, ενδυναμώνοντας το λαϊκό θρησκευτικό στοιχείο και παραμερίζοντας την θρησκεία των ευγενών. Η διαφοροποίηση εγένετο φανερή από το γεγονός ότι εις τις Ορφικές τελετές μπορούσαν να μυηθούν και πολίτες μη αριστοκρατικής καταγωγής. Και έδινε έμφαση εις την αθανασία του ανθρώπου και εις την μεταθανάτια ζωή. Ο Ορφισμός πρότεινε ένα αγνό, ειρηνικό, ασκητικό και δίκαιο βίο, ώστε να διατηρηθεί άθικτη η θεϊκή ουσία – ψυχή.
Οι Ορφικοί πρώτοι επίστεψαν πως όχι μόνο είναι δυνατή η επιστροφή του νεκρού εις τον επίγειο κόσμο (μετενσάρκωση), αλλά ότι μπορεί κάποιος να εξέλθει από τον αιώνιο κύκλο των συνεχόμενων μετενσαρκώσεων.
Εις την Ολβία του Ευξείνου Πόντου, σε ανασκαφές ανακαλύφθηκαν οστέϊνες πλάκες, του 5ου π.Χ. αιώνος, με τις λέξεις: Βίος – Θάνατος – Βίος [ανακύκλωση ζωής, μετεμψύχωση].
Απόσπασμα από το βιβλίο «Αναμνήσεις από το μέλλον του χθες», 2019.
Η βιβλιογραφία αποκρύπτεται, επειδή αναπαράχθηκαν άρθρα του συγγραφέως άνευ αναφοράς του ονόματός του, της ιστοσελίδος αλλά και του βιβλίου «Η Μυθολογία και η λαϊκή παράδοση εις την πανίδα της πατρίδος μας» 2019.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου