Όσον
αφορά το ερώτημα πιο είναι το δέντρο των Νεράϊδων, παραδοσιακά πιστεύεται ότι νεραϊδόδεντρα στα οποία πιθανών να κατοικούν
νεράϊδες είναι τα δέντρα που στέκονται μόνα τους στη μέση ενός άγονου σημείου, ή
σε ένα φυσικό ξέφωτο στο δάσος.
Στην Ιρλανδία, υπάρχουν πολλά τέτοια δέντρα κατά μήκος των δρόμων και ιδιαίτερα στη διασταύρωση των δρόμων, τα οποία είναι δύσκολο να τα πλησιάσει κανείς γιατί περιτριγυρίζονται από λευκάγκαθα.
Αυτά τα σημεία λεγόταν ότι είναι τα μονοπάτια για την πύλη εισόδου στον κόσμο των νεράϊδων.
Όποιος κάνει κακό σε ένα τέτοιο δέντρο θα είναι καταραμένος για όλη του την ζωή και θα έχει θλίψη, αρρώστιες και ατυχίες στην ζωή του.
Εάν πάλι κάποιος αγγίξει ένα τέτοιο δέντρο μπορεί να κινδυνεύσει να παγιδευτεί για πάντα στον κόσμο των νεράϊδων…
Στην Ιρλανδία, με βάση την ιρλανδική λαογραφία του 18ου αιώνα, πίστευαν ότι αν δύο συγκεκριμένα νεραϊδόδεντρα (Δρύς και Μελία) φυτρώσουν και αναπτυχθούν μαζί με τον νεραϊδόθαμνο λευκάγκαθο, το συγκεκριμένο μέρος είναι ευοίωνο και πολύ ιερό για τις νεράϊδες και σε όποιον ανήκει η γη, θα έχει καλή τύχη και προστασία στην ζωή του αλλά θα έχει μεγάλη υποχρέωση να τα φροντίζει, να τα σέβεται και να τα προστατεύει. Αν καταστρέψει ή κάνει κακό σε αυτά τα δέντρα, θα είναι για πάντα καταραμένος από τις νεράϊδες.
Μία τέτοια μαρτυρία καταγράφηκε από τον John O'Hanlon, στο βιβλίο «Irishfolklore: Traditionsand Superstitions of the Country» [Ιρλανδική λαογραφία : Παραδόσεις και δεισιδαιμονίες της χώρας] το 1870 και αναδημοσιεύτηκε το 1973 από την EΚ Publishing Ltd.
Οι μαρτυρίες έλεγαν ότι κάποτε, κοντά στο χείλος ενός μικρού εγκαταλελειμμένου λατομείου στην χερσόνησο InisEoghan της Ιρλανδίας, υπήρχε ένα δέντρο που οι διαδοχικοί ιδιοκτήτες της συγκεκριμένης γης, πίστευαν ότι είναι ένα πραγματικό νεραϊδόδεντρο, το οποίο το σεβόντουσαν, το περιποιούνταν και το άφηναν να μεγαλώσει ανενόχλητο.
Το δέντρο μεγαλώνοντας άρχισε να παίρνει μια κυκλική μορφή, αφού τα κλαδιά του ακουμπούσαν την γη και έπειτα ξανανέβηκαν και πάλι προς τον ουρανό.
Μια χρονιά την άνοιξη, ο νέος ιδιοκτήτης εκείνης της γης, ζήτησε από τους εργάτες του να κόψουν με το άροτρο το δέντρο από την ρίζα.
Οι εργάτες φοβούμενοι μην τους καταραστούν οι νεράϊδες, αρνήθηκαν να κάνουν κακό στο δέντρο και ο ιδιοκτήτης για να τους αποδείξει ότι όλα αυτά είναι ανοησίες και ότι δεν υπάρχουν νεράιδες ούτε νεραϊδόδεντρα έκοψε το δέντρο και το πέταξε στο λατομείο.
Από εκείνη την μέρα, ενώ τα αγροκτήματά του ευημερούσαν, άρχισαν να καταστρέφονται και στην οικογένεια του έπεσαν βαριές αρρώστιες ,θάνατοι, κακοτυχίες και θλίψη.
Τελικά το αγρόκτημα πουλήθηκε και ο νέος ιδιοκτήτης, γνωρίζοντας την ιστορία, φύτεψε ένα νέο δέντρο, στο ίδιο σημείο όπου είχε μεγαλώσει το παλιό δέντρο.
Τότε, όλη η μέχρι τότε άγονη γη ξανάγινε γόνιμη μαζί με το μαγικό νεραϊδόδεντρο!!!
Κανείς ακόμη δεν ξέρει τι απέγινε ο προηγούμενος ιδιοκτήτης…
Στην Ιρλανδία, υπάρχουν πολλά τέτοια δέντρα κατά μήκος των δρόμων και ιδιαίτερα στη διασταύρωση των δρόμων, τα οποία είναι δύσκολο να τα πλησιάσει κανείς γιατί περιτριγυρίζονται από λευκάγκαθα.
Αυτά τα σημεία λεγόταν ότι είναι τα μονοπάτια για την πύλη εισόδου στον κόσμο των νεράϊδων.
Όποιος κάνει κακό σε ένα τέτοιο δέντρο θα είναι καταραμένος για όλη του την ζωή και θα έχει θλίψη, αρρώστιες και ατυχίες στην ζωή του.
Εάν πάλι κάποιος αγγίξει ένα τέτοιο δέντρο μπορεί να κινδυνεύσει να παγιδευτεί για πάντα στον κόσμο των νεράϊδων…
Στην Ιρλανδία, με βάση την ιρλανδική λαογραφία του 18ου αιώνα, πίστευαν ότι αν δύο συγκεκριμένα νεραϊδόδεντρα (Δρύς και Μελία) φυτρώσουν και αναπτυχθούν μαζί με τον νεραϊδόθαμνο λευκάγκαθο, το συγκεκριμένο μέρος είναι ευοίωνο και πολύ ιερό για τις νεράϊδες και σε όποιον ανήκει η γη, θα έχει καλή τύχη και προστασία στην ζωή του αλλά θα έχει μεγάλη υποχρέωση να τα φροντίζει, να τα σέβεται και να τα προστατεύει. Αν καταστρέψει ή κάνει κακό σε αυτά τα δέντρα, θα είναι για πάντα καταραμένος από τις νεράϊδες.
Μία τέτοια μαρτυρία καταγράφηκε από τον John O'Hanlon, στο βιβλίο «Irishfolklore: Traditionsand Superstitions of the Country» [Ιρλανδική λαογραφία : Παραδόσεις και δεισιδαιμονίες της χώρας] το 1870 και αναδημοσιεύτηκε το 1973 από την EΚ Publishing Ltd.
Οι μαρτυρίες έλεγαν ότι κάποτε, κοντά στο χείλος ενός μικρού εγκαταλελειμμένου λατομείου στην χερσόνησο InisEoghan της Ιρλανδίας, υπήρχε ένα δέντρο που οι διαδοχικοί ιδιοκτήτες της συγκεκριμένης γης, πίστευαν ότι είναι ένα πραγματικό νεραϊδόδεντρο, το οποίο το σεβόντουσαν, το περιποιούνταν και το άφηναν να μεγαλώσει ανενόχλητο.
Το δέντρο μεγαλώνοντας άρχισε να παίρνει μια κυκλική μορφή, αφού τα κλαδιά του ακουμπούσαν την γη και έπειτα ξανανέβηκαν και πάλι προς τον ουρανό.
Μια χρονιά την άνοιξη, ο νέος ιδιοκτήτης εκείνης της γης, ζήτησε από τους εργάτες του να κόψουν με το άροτρο το δέντρο από την ρίζα.
Οι εργάτες φοβούμενοι μην τους καταραστούν οι νεράϊδες, αρνήθηκαν να κάνουν κακό στο δέντρο και ο ιδιοκτήτης για να τους αποδείξει ότι όλα αυτά είναι ανοησίες και ότι δεν υπάρχουν νεράιδες ούτε νεραϊδόδεντρα έκοψε το δέντρο και το πέταξε στο λατομείο.
Από εκείνη την μέρα, ενώ τα αγροκτήματά του ευημερούσαν, άρχισαν να καταστρέφονται και στην οικογένεια του έπεσαν βαριές αρρώστιες ,θάνατοι, κακοτυχίες και θλίψη.
Τελικά το αγρόκτημα πουλήθηκε και ο νέος ιδιοκτήτης, γνωρίζοντας την ιστορία, φύτεψε ένα νέο δέντρο, στο ίδιο σημείο όπου είχε μεγαλώσει το παλιό δέντρο.
Τότε, όλη η μέχρι τότε άγονη γη ξανάγινε γόνιμη μαζί με το μαγικό νεραϊδόδεντρο!!!
Κανείς ακόμη δεν ξέρει τι απέγινε ο προηγούμενος ιδιοκτήτης…
Πηγές:
(Silverdust για neraidokiklos forum)
irelandseye.com
encyclopedia.com
derryghosts.com
shee-eire.com
Πηγή : http://www.neraidokiklos.gr/forum/showthread.php ?t=5722#ixzz7ge0bJtVO
Πηγή : http://www.neraidokiklos.gr/forum/showthread.php ?t=5722
- Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον
αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος (link). Νόμος
2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή
εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν
υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα
αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην
συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ,
ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των
συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου